Ποιήμα 100 ετών του Γιώργου Σουρή, πιο επίκαιρο από ποτέ..................

Ένα ποίημα εκατό χρονών του Γεώργιου Σουρή, διαβάζεται άνετα ακόμη και σήμερα, περιγράφοντας σαν προφητικό την κατάσταση της Ελλάδας σήμερα. Ούτε ένας στίχος δεν χρειάζεται να αλλάξει στο επίκαιρο, αν και «αιωνόβιο» ποίημα του Σουρή. Διαβάστε το ποίημα που θα σας κάνει να αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να γράφτηκε πριν εκατό χρόνια, αφού περιγράφει τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας σήμερα.

Το τραγούδι ερμηνεύει μελοποιημένο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Το ποίημα αυτό ο Γ.Σουρής το έγραψε κατά τη χρεοκοπία του 1893, επί πρωθυπουργίας Χαρίλαου Τρικούπη.
Γεώργιος Σουρής (1853-1919) 

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα  -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;